Nauka nie musi być nudna, szczególnie gdy można zdobywać wiedzę poprzez eksperymentowanie i zabawę. Przekonali się o tym na własnej skórze uczniowie naszej szkoły, którzy odwiedzili Centrum Nauki Kopernik w Warszawie i należące do kompleksu Planetarium. Dzięki temu przyjrzeli się nocnemu niebu, na którym dało się wyśledzić nawet planety. Potem obejrzeli film "Polaris", który wyjaśniał tajniki biegunów i lotów w kosmos. A na koniec - prawdziwa gratka dla fanów doświadczeń. To, co zobaczyli, z pewnością jest doskonałym edukacyjnym kapitałem na przyszłość.

Jednych bardziej interesowały prawa fizyki, innych wszechświat, geografia, chemia, tajniki ludzkiego ciała lub robotyka. Każdy mógł zgłębić tajemnice świata na własną rękę. A okazja do tego była wymarzona. W CNK znajduje się około 340 stanowisk w sześciu galeriach tematycznych. Każde z nich stwarza warunki do samodzielnego poszerzania wiedzy i lepszego rozumienia wielu zjawisk. Dzieci eksperymentowały, angażując wszystkie swoje zmysły.

Uczniowie mieli okazję dowiedzieć się, jak rozchodzą się fale dźwiękowe oraz światło, a także w jaki sposób wprawiane są w ruch palce dłoni. Mogli przyjrzeć się, jak powstaje tornado i co dzieje się podczas trzęsień ziemi. A to był dopiero początek przygody z nauką. Można było jeszcze zobaczyć model ludzkiego szkieletu kostnego na rowerze, posłuchać odgłosów cywilizacji np.: paryskiego metra czy rynku w Kalkucie, a nawet poczuć się jak wąż, patrząc na świat jego oczami. Na terenie galerii warto też zobaczyć robota wzorowanego na postaci Elektrybałta wymyślonej przez Stanisława Lema i wizję samochodu przyszłości. Na śmiałków czekało naszpikowane kolcami łoże fakira i podróż latającym dywanem.

Każdy mógł także przetestować swoje ciało i dowiedzieć się, jak wysoko skacze, jak bardzo jestem gibki, jak mocny mam uścisk i ile siły mam w rękach. Wcześniej, żeby mieć na to wszystko energię, wszyscy uczestnicy wycieczki zjedli dwudaniowy obiad. Opiekę nad dziećmi sprawowali nauczyciele-wychowawcy: Dorota Nosek, Anna Dziewięcka, Artur Smołuch i Łukasz Wilczkowski.

Wszyscy zgodnie przyznali, że wycieczka była udana, a do domu wracali z pełnymi głowami nowo zdobytych informacji i - miejmy nadzieję - kiełkujących pomysłów.

Któż nie słyszał słów znanej piosenki "Warszawa da się lubić"? Uczniowie naszej szkoły, którzy przy okazji świętowania Dnia Chłopaka udali się w podróż do stolicy, przekonali się, że nie są one tylko pustym sloganem. Chociaż punktem kulminacyjnym wyprawy była wizyta w Centrum Nauki Kopernik, to doskonałym jej uzupełnieniem był spacer po Łazienkach Królewskich. W pamięci uczniów zostaną z pewnością widok kompleksu pałacowego przypominającego wielu z nim waszyngtoński Biały Dom i... wiewiórki, które dały się karmić jak zwierzątka domowe.

Powstanie Łazienek Królewskich przenosi nas myślami do XVII wieku. Założycielem kompleksu w owych czasach był Stanisław Lubomirski. Jednak to król Stanisław August Poniatowski w XVIII wieku nadał temu miejscu obecny kształt, czyniąc z niego swoją letnią rezydencję. Dziś to jedno z ulubionych miejsc warszawian na spacery. Powszechnie nazywane jest "najszczęśliwszym miejscem w Warszawie". Można tutaj odpocząć i odetchnąć od zgiełku miasta, a harmonia z naturą daje wytchnienie i chwile relaksu. Mówi się, że szczególnie pięknie jest tu jesienią. Powód? Oprócz zabytkowych  budowli i rzeźb czekają tu cudowne zwierzaki: wiewiórki-łakomczuchy i dostojne pawie.

Przy okazji wizyty w Centrum Nauki Kopernik nasi uczniowie zwiedzili też jego najbliższą okolicę. Byli nad Wisłą, widzieli słynną syrenkę i śmiało mogą powtórzyć za klasykiem: "Warszawa da się lubić" .

Jeszcze niedawno cieszyliśmy się słońcem i wypoczynkiem. Po wielomiesięcznej nauce wszystkim należał się wypoczynek. Po powrocie do szkolnych ław chętnie rozmawiamy o wakacyjnych przygodach, pokazujemy zdjęcia i pamiątki. A czy w słoiku da się ukryć wspomnienia z wakacji? Trzecioklasiści pod wodzą wychowawczyni Anny Dziewięckiej udowodnili, że tak. Oto efekty ich pracy.

Nigdy nie jest za wcześnie, ani za późno, aby rozpocząć przygodę z książką. Z misją zachęcenia do obcowania ze słowem pisanym na co dzień zawitali do najmłodszych uczniów ich koledzy i koleżanki z 5. i 6. klasy oraz Łukasz Wilczkowski - nauczyciel języka polskiego. Przy okazji Ogólnopolskiego Dnia Głośnego Czytania wspólnie oddali się lekturze, po czym porozmawiali o tym, jak należy dbać o książki. Na pamiątkę spotkania wszyscy jego uczestnicy wykonali zakładki, które - jak zakładamy - przydadzą się niejednokrotnie oraz otrzymali symboliczne serca - symbol miłości - do książek, oczywiście.

„Czytanie książek to najpiękniejsza zabawa, jaką sobie ludzkość wymyśliła” - przekonywała polska poetka Wisława Szymborska. Zabawa jeszcze lepiej smakuje, gdy można jej się oddać z kimś bliskim. Dlatego w 2001 roku z inicjatywy Polskiej Izby Książki został ogłoszony Dzień Głośnego Czytania. Patronką wydarzenia jest autorka książek dla dzieci i młodzieży − Janina Porazińska, która urodziła się 29 września 1882 r.

29 września, w czwartek, w kolejną rocznicę urodzin pisarki, wspólnie z najmłodszymi wybraliśmy się w podróż w świat literatury. Czytaliśmy teksty m.in. Renaty Piątkowskiej, Joanny Wachowiak czy Joanny Krzyżanek. I trzeba przyznać, że polska noblistka miała rację, gdyż zabawa była przednia. A przy okazji niezwykle pożyteczna.

Od dawna wiadomo, że czytanie na głos niesie ogromne korzyści. Wpływa ono na rozwój intelektualny i emocjonalny pociech, wzbogaca słownictwo, pomaga w budowaniu relacji pomiędzy rodzicami i dziećmi, rozbudza wyobraźnię, ćwiczy pamięć, poprawia koncentrację, rozwija poczucie humoru oraz wspomaga pamięć. Głośne czytanie trenuje także mózg, poprawia krążenie i pomaga zachować psychiczną równowagę. Zachęcamy zatem, aby głośne czytanie na co dzień zagościło w każdym domu malucha.

Osoby bezdomne, korzystające z pomocy ludzi dobrego serca, często pytają o plecaki. Są one dla nich najwygodniejszym sposobem przechowywania i transportowania osobistych rzeczy. Mówi się, że często w nim noszą "cały dom". Dlatego w ramach działalności szkolnego wolontariatu przystępujemy do akcji "Plecak dla bezdomnego".

Jeśli masz plecak w dobrym stanie, który nadaje się dla osoby dorosłej, możesz go przynieść do szkoły. Organizatorzy zbiórki czekają również na kubki termiczne, plastry, bandaże, skarpety, czapki, rękawiczki, bieliznę damską i męską, latarki, baterie. Do darów można dołączyć nawet coś słodkiego. Zainteresowani pomocą mogą przynosić wyposażone plecaki, jak i pojedyncze artykuły.

Akcja nadzorowana przez Diecezjalne Centrum Wolontariatu potrwa do 20 listopada 2022 roku. Każda pomoc się liczy. Nie bądź obojętny.

Ukraina to nie tylko malowniczy kraj o bogatej historii i unikalnej architekturze oraz kulturze. To również kraj wspaniałych artystów i przepysznej kuchni. W niezwykłą podróż po zakątkach swojej ojczyzny zabrała uczniów klas 4. i 5. Marina Dontsov. Tak obchodziliśmy przypadający na ostatnią niedzielę września Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy.

Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy zwraca uwagę na tych, którzy musieli zostawić swój dom, aby szukać bezpiecznego azylu na obczyźnie. Marina Dontsov skupiła się jednak na tym, co charakteryzuje Ukrainę i sprawia, że jest piękna. Mówiła o tamtejszym systemie edukacji, kulturze, sztuce, kulinariach, tradycjach i obrzędach.

Wysłuchanie prelekcji o Ukrainie będzie z pewnością przydatną lekcją dla polskich dzieci, które w większym stopniu będą mogły zobaczyć z jednej strony - wyjątkowość naszych wschodnich sąsiadów, a z drugiej - podobieństwa pomiędzy Polską a Ukrainą.

Każde dziecko ma w sobie ogromne pokłady kreatywności. Zadaniem dorosłych jest pielęgnowanie tej cechy. A to wbrew pozorom nie jest takie trudne. Często wystarczy tylko to, co mamy pod ręką. Przekonały się o tym nasze przedszkolaki, które pod czujnym okiem pedagoga specjalnego - Iwony Wolańskiej-Wieczorek przystąpiły do akcji, biorąc na warsztat... pianę. To właśnie z niej powstawały fantazyjne kształty, które pozwoliły maluchom przenieść się w świat wyobraźni i przy okazji znakomicie się bawić.

Dzień Piany w "Przedszkolandii" zaliczyć trzeba do bardzo udanych. Maluchy miały wielką frajdę z zabawy pianą. Gość maluchów - Iwona Wolańska-Wieczorek pokazała, jak w nieszablonowy sposób wykorzystać to, co każdy ma pod ręką. Wystarczyło tylko wziąć plastikową butelkę czy skarpetę i przygotować prostą, pieniącą się mieszankę. Z tego połączenia wyszedł przepis na świetną zabawę. Dzieci, dmuchając przez otwór w butelce, tworzyły z bąbelkowej masy zwierzęta i budowle. Tak "Przedszkolandię" odwiedziły lwy, tygrysy i żyrafy. Tak wyrastały drapacze chmur i tunele.

Aktywność z pianą w roli głównej to także doskonała okazja do pobudzania zmysłów. Dzieci zdmuchiwały ją z rączek, ugniatały, wkładały do kubeczków. Mogły się nią chlapać, oddając się spontanicznym harcom, a przy okazji doświadczać i nazywać, jak miękka i delikatna jest w dotyku.

Kreatywne zabawy dla dzieci to idealny sposób na nudę, a także na to, by wyzwolić w maluchach ich pomysłowość, spryt i nieszablonowe myślenie.

Tak samo jak górnicy, strażacy, czy policjanci też mogą oficjalnie świętować. Mowa o przedszkolakach. To właśnie z myślą o nich w 2013 roku ustanowiono specjalne święto. 20 września obchodzimy Ogólnopolski Dzień Przedszkolaka. Również i w naszej "Przedszkolandii" czuć było wyjątkową atmosferę. Przypominając słowa Janusz Korczaka: "Kiedy śmieje się dziecko, śmieje się cały świat", życzymy wszystkim dzieciom, aby uśmiechy gościły na ich twarzach każdego dnia, nie tylko od święta.

Naszym przedszkolakom ich święto upłynęło pod znakiem świetnej zabawy. Mimo że niektórzy jeszcze adaptują się do nowej sytuacji, to wczorajszy dzień po brzegi wypełniony był okrzykami radości i śmiechem. Wszyscy zainteresowani byli tworzeniem okolicznościowego transparentu, który zwieńczyły kolorowe stempelki z ziemniaków. Dzieci z dużym zaangażowaniem wyklejały z figur swoje wymarzone przedszkole, grały w klasy. A na deser - owocowa galaretka i medale w dowód uznania "dla dzielnego przedszkolaka".

To święto kreatywności, wyobraźni, odwagi, wiary we własne możliwości i odkrywania talentów. 15 września w naszej szkole uczniowie klas młodszych przystąpili do dzieła. W pełnej spontaniczności zabawie próbowali wyrazić siebie i zaprezentować światu, co każdemu w duszy gra. W efekcie powstało dzieło sztuki, które niejednemu mogłoby dać do myślenia. A wszystko zaczęło się od małej kropki...

15 września nauczyciele i uczniowie na całym świecie świętują Dzień Kropki. Do grona miłośników niepozornej kroki należą także nasi uczniowie. Skąd pomysł na takie święto i dlaczego ono zyskuje na popularności?

W 2003 roku Peter H. Reynolds wydał książeczkę pod tytułem “The Dot”, czyli “Kropka”. Jej bohaterką jest mała Vashti, która dzięki malutkiej kropce i mądrej nauczycielce plastyki uwierzyła w swoje możliwości i odkryła w sobie coś, o czym wcześniej nie miała pojęcia. Opowiadanie szybko zyskało popularność nie tylko wśród najmłodszych czytelników, inspirując do działania i odkrywania ukrytych talentów. „Postaw tu kropkę i zobaczymy, co się stanie” - czytamy. I rzeczywiście. Wystarczy mały punkcik i uruchomienie wyobraźni.

Łazienki po całkowitej metamorfozie czekały na naszych uczniów po wakacjach. Zyskały one atrakcyjny wygląd, stały się bardziej funkcjonalne i bezpieczne. Dzieci z zadowoleniem przyjęły te zmiany. Pozostało już tylko dbać o wspólne dobro.

Po dwumiesięcznym odpoczynku uczniowie naszej szkoły zastali nowe łazienki. O skali tego przedsięwzięcia mówi zakres prac. Wymienione drzwi, nowoczesne kafelki, odmalowane ściany i sufity, funkcjonalne ubikacje i umywalki oraz nowoczesne detale.

Wszystkie trudy prac wynagrodziły uśmiechy dzieci, które po powrocie z wakacji z ochotą zaczęły korzystać z łazienek. Do tego dziewczyny mają to, o czym marzyły. Lustra na ścianach.

Nie chodziło o bicie rekordów, miejsce na podium, burzę oklasków i medale. 8 września już po raz drugi nasi uczniowie stanęli na starcie, aby wziąć udział w Biegu Fair Play PKOl. Tym samym przyłączyli do ogólnopolskiej akcji mającej na celu promocję idei zdrowego współzawodnictwa oraz wartości etycznych w sporcie.

Dlatego ten dzień jest taki ważny? - Staramy się uprawiać sport zgodnie z duchem fair play, a przez to kształtować moralność naszych uczniów - przyznaje Artur Smołuch - nauczyciel wychowania fizycznego i koordynator akcji. Bieg zwieńczyła pogadanka na temat czystej rywalizacji w sporcie i życiu codziennym. Projekt był realizowany w ramach ogólnoświatowej akcji obchodów Światowego Dnia Fair Play.

"Najważniejsze w igrzyskach olimpijskich jest nie zwycięstwo, ale udział, podobnie jak w życiu nie jest najważniejszy triumf, ale walka. Nie samo zwycięstwo jest istotne, lecz sprawiedliwa rywalizacja" - przekonywał Pierre de Coubertin - twórca nowożytnego Ruchu Olimpijskiego. Szacunek dla przeciwnika, umiejętność świętowania własnych sukcesów, ale też honorowe znoszenie porażek to sportowa lekcja życia, o której warto pamiętać nie tylko od święta.

Galowe stroje, uśmiechy na twarzach i sala gimnastyczna pełna uczniów i ich rodziców. Tak wyglądało rozpoczęcie roku szkolnego w murach Szkoły Podstawowej w Mójczy. Spokojnego roku szkolnego, w którym każdemu przyjdzie świętować sukcesy - życzyła wszystkim Marta Puchała, dyrektor naszej placówki. Oby słowa te znalazły odbicie w rzeczywistości.

1 września to data, która polskim uczniom kojarzy się dwojako. Po pierwsze - po wakacyjnej labie rozpoczyna się czas wytężonej nauki. Po drugie - każdorazowo wspominamy wybuch II wojny światowej i bohaterów, dzięki którym możemy cieszyć się wolną ojczyzną. Obu akcentów nie mogło zabraknąć i dzisiaj. Po przywitaniu zebranych Marta Puchała poprosiła wszystkich o powstanie i uczczenie symboliczną minutą ciszy pamięci tych, którzy przelali krew za suwerenność i bezpieczeństwo Polski.

Jak się okazało, to nie był jedyny tego dnia patriotyczny akcent. Obecna podczas uroczystej inauguracji nauki w roku szkolnym 2022/2023 przedstawicielka Wojska Polskiego przekazała radosną wiadomość. Otóż nasza szkoła zakwalifikowała się do projektu "Kalendarz z mundurem".

Jego celem jest popularyzowanie wiedzy o historii Polski oraz Wojska Polskiego zarówno wśród uczniów jak i nauczycieli. W „ Kalendarzu z mundurem” zaznaczone są najważniejsze dni, w których przypadają święta jednostek wojskowych oraz daty mające kluczowe znaczenie historyczne dla każdego obywatela polskiego. Do tych najważniejszych dat zostały opracowane materiały edukacyjne. Nasi uczniowie wezmą również udział w warsztatach prowadzonych przez mundurowych.

Przy tej okazji Marta Puchała podkreślała, jak ważne jest, by młodzi ludzie znali swoją historię, czerpali z niej dumę, lekcję patriotyzmu, ale przede wszystkim wyciągali wnioski służące budowaniu przyszłości.

Wszystkim naszym uczniom życzymy owocnego czasu nauki i sukcesów, z których moglibyśmy być wspólnie dumni.

Po przeszło dwóch miesiącach wakacyjnego odpoczynku na szkolnych korytarzach znowu zapanuje gwar rozmów, a w salach lekcyjnych ponownie zagoszczą żądni wiedzy uczniowie. Już w najbliższy czwartek, 1 września o godzinie 10:30 w sali gimnastycznej  Szkoły Podstawowej w Mójczy oficjalnie przywitamy rok szkolny 2022/2023. Wcześniej, bo o 9:30 w lokalnym kościele parafialnym w intencji całej społeczności szkolnej odprawiona zostanie okolicznościowa msza święta.

Tradycyjnie uroczysty dzień inaugurujący naukę po wakacyjnej pauzie uczniowie w Mójczy rozpoczną mszą świętą w miejscowym kościele. Początek - godzina 9:30. Następnie wszyscy uczniowie swoje kroki skierują do budynku szkoły. Tu nowy rok szkolny oficjalnie przywitamy wraz z dyrektor placówki – Martą Puchałą. Następnie uczniowie poszczególnych oddziałów spotkają się jeszcze z wychowawcami w swoich salach lekcyjnych.

1 września - dla uczniów to koniec lenistwa i jednocześnie początek wytężonej pracy. "Nauka jest jak niezmierne morze. Im więcej jej pijesz, tym bardziej jesteś spragniony" - niech te słowa zaczerpnięte z twórczości Stefana Żeromskiego staną się hasłem przewodnim na najbliższe 10 miesięcy.

Wakacje trwają, uczniowie cieszą się zasłużonym odpoczynkiem, ale w naszej szkole praca wre. Na pierwszy ogień poszły szkolne łazienki przeznaczone dla uczniów i nauczycieli, które już niebawem zyskają nowy wygląd. Będą nie tylko schludne, ale także nowoczesne i funkcjonalne, a te znajdujące się na parterze będą dodatkowo dostosowane do potrzeb najmłodszych uczniów. Uczennice może szczególnie zainteresować fakt, że na ścianach znajdą się... lustra. Efekty prac już niebawem.

Jak widać, nasza szkoła systematycznie zmienia się na lepsze, a uczniowie i nauczyciele mogą cieszyć się z warunków na miarę XXI wieku.

Świadectwa rozdane, najlepsi docenieni. Szkoła Podstawowa w Mójczy na finiszu roku szkolnego 2021/2022 roku ma powody do zadowolenia. 28 uczniów w klasach 4-8 wypracowało średnią gwarantującą świadectwo z biało-czerwonym paskiem i miano „prymusa”. 24 czerwca 2022 roku był ostatnim dniem w murach placówki dla 8-klasistów. Przy tej okazji nie mogło zabraknąć wspomnień i podsumowań oraz obietnic, że... nauka nie pójdzie w las.

W uroczystości zakończenia roku szkolnego po pandemicznej przerwie mogli wziąć udział wszyscy uczniowie oraz ich rodzice. Kluczową częścią uroczystości było bez wątpienia wręczenie wyróżnień i nagród dla najlepszych z najlepszych. Wielu wychowanków naszej szkoły zasłużyło na słowa uznania świadectwa z wyróżnieniem oraz pamiątkowe dyplomy i tradycyjne nagrody książkowe. Do grona 28 „prymusów” z klas 4-8 dołączyli też młodsi uczniowie. Z rąk dyrektor szkoły Marty Puchały nagrody odebrali: Korneliusz Nowaczek, Szymon Rak, Filip Kuliński i Lena Podsiadło (wszyscy klasa 2.) oraz Wojciech Dziedzic, Kamil Komorowski, Mikołaj Nosek, Krystian Biernat, Maja Mojecka, Lena Sarnat, Bartosz Chłopek i Zuzanna Zając (wszyscy klasa 3.). Natomiast wszyscy uczniowie z klasy 1. dostali w zaciszu klasowym pierwsze świadectwa i pamiątkowe książki.

Pierwszy raz nagrodzono także "najlepszego absolwenta naszej szkoły". Do tego zaszczytnego miana nominowane były dwie osoby: Katarzyna Bera i Kacper Kojacz. Oboje mogą pochwalić się znakomitymi średnimi ocen uzyskanymi na zakończenie nauki w szkole podstawowej oraz działalnością na rzecz placówki i środowiska lokalnego. Komisja przyznająca tę nagrodę miała twardy orzech do zgryzienia. Tytuł "najlepszy absolwent" zobowiązuje do jednoznacznego wskazania zwycięzcy, ale wybór taki okazał się niemożliwy. Dlatego komisja postanowiła uhonorować zarówno Kacpra Kojacza - laureata Wojewódzkiego Konkursu Historii w roku szkolnym 2019/2020 oraz dwukrotnego laureata konkursu "Losy Żołnierza" (edycje: 2020/2021 i 2021/2022), a także laureata największego literackiego konkursu w Polsce "Popisz się talentem" ("Nowa Era"), jak i Katarzynę Berę - autorkę najlepszej średniej ocen i laureatkę ogólnopolskiego konkursu "Zimowy Mistrz Wypracowań".

Wyróżniono nie tylko uczniów, którzy uzyskali najwyższe średnie, ale także tych, którzy reprezentowali naszą szkołę w poczcie sztandarowym. Z tego powodu pamiątkowe książki powędrowały do rąk: Fabiana Szcześniaka, Piotra Staszowksiego oraz Oliwii Sarek i Nikoli Młynarczyk.

Podczas swojego wystąpienia dyrektor szkoły - Marta Puchała pogratulowała uczniom wspaniałych wyników edukacyjnych i sukcesów w konkursach międzyszkolnych, wojewódzkich,  a nawet ogólnopolskich, a następnie przypomniała wszystkim uczniom o zasadach bezpiecznego wypoczynku, ale przede wszystkim życzyła im udanych wakacji, pełnych niezapomnianych przygód oraz wrażeń. Zakończenie roku było również dobrą okazją dla uczniów, aby podziękować dyrekcji, nauczycielom i wszystkim pracownikom szkoły za ich trud, cierpliwość i poświęcenie włożone w pracę.

Ważne punkty programu to także przekazanie sztandaru szkolnego nowo wybranemu pocztowi. Tego zaszczytu dostąpili 7-klasiści: Bartosz Kwiatkowski oraz Nikola Szyszka i Anna Czarnowska.

Wiele wzruszeń dostarczyły podziękowania, które 8-klasiści adresowali do wszystkich nauczycieli oraz prezentacja na pożegnanie z murami szkoły, w której wykorzystano archiwalne zdjęcia naszych świeżo upieczonych absolwentów. Zwieńczeniem uroczystości były życzenia 7-klasistów. „Drodzy Ósmoklasiści! Wiele lat spędziliśmy w murach jednej szkoły. Dziś nastał dzień pożegnania. Przed wami nowe wyzwania, nieznane szlaki, ważne wybory. Wierzymy, że dokądkolwiek dojdziecie, będziecie szczęśliwi. Choć przyszedł czas pożegnania, my wam mówimy: „do zobaczenia”” - mówił w ich imieniu Mateusz Kulczykowski, który tego dnia wcielił się w rolę konferansjera. A na koniec prezenty i łzy wzruszenia i zasłużone brawa.

„Nauka jest jak niezmierne morze. Im więcej jej pijesz, tym bardziej jesteś spragniony”. Ten cytat zaczerpnięty z twórczości naszego krajana - Stefana Żeromskiego mógłby stać się hasłem przewodnim dla prymusów Szkoły Podstawowej w Mójczy. Na finiszu roku szkolnego 2021/2022 średnią ocen przynajmniej 4,75 udało się uzyskać 28 naszym wychowankom z klas 4-8! I choć filozof rzymski Seneka Młodszy twierdził: „Uczymy się nie dla szkoły, lecz dla życia”, to dyrekcja naszej szkoły postanowiła nagrodzić najlepszych pamiątkowymi książkami ze... zreformowanej listy lektur szkolnych, a w ręce ósmoklasistów powędrowało kompendium wiedzy literackiej na poziomie liceum. Tak się łączy przyjemne z pożytecznym.

 

PRYMUSI - ROK SZKOLNY 2021/2022:

 

KLASA IV:

 

Oliwia Czarnowska - 5,0

Paulina Różyc - 5,0

Jakub Mielecki - 4,91

Karol Klimczak - 4,82

 

KLASA V:

 

Bartosz Matałowski - 5,92

Aleksandra Matałowska - 5,83

Alan Mrozik - 5,58

Hanna Puchała - 5.42

Laura Szymonek - 5,42

Jakub Chłopek - 5,17

Klaudia Polak - 5,08

Dawid Kumor - 4,92

Emilia Trzpiot - 4,92

 

KLASA VI:

 

Bartosz Kwiatkowski - 5,33

Przemysław Klimczak - 5,0

Seweryn Krężołek - 4,92

Roksana Knez - 4,83

Krzysztof Armański - 4,75

Dawid Błaut - 4,75

 

KLASA VII:

 

Zuzanna Krężołek - 4,93

Dmytro Dontsov - 4,79

 

KLASA VIII:

 

Katarzyna Bera - 5,33

Kacper Kojacz - 5,17

Maja Garecka - 5,0

Julia Nowaczek - 5,0

Oliwia Sarek - 5,0

Piotr Staszowski - 4,83

Fabian Szcześniak - 4,78

 

Wszystkim gratulujemy wspaniałych wyników edukacyjnych oraz osiąganych sukcesów we wszelakich konkursach oraz godnego reprezentowania naszej placówki podczas uroczystości szkolnych i międzyszkolnych. Życzymy dalszych sukcesów.

Już w najbliższy piątek uczniowie w całej Polsce odbiorą świadectwa i dyplomy oraz udadzą się na długo wyczekiwany wakacyjny odpoczynek. Uroczyste zwieńczenie dziesięciomiesięcznej nauki rozpocznie się w naszej szkole o godzinie 10:30. Wcześniej, bo o godzinie 9:30, w kościele parafialnym w Mójczy odbędzie się okolicznościowa msza święta w intencji całej społeczności szkolnej.

Dzień 24 czerwca 2022 roku szczególnie zapadnie w pamięć tych, którzy po raz ostatni zagoszczą w murach swoich szkół. Nasi 8-klasiści, podobnie jak pozostali uczniowie, spotkają się o godzinie 10:30 w sali gimnastycznej naszej szkoły. Tam odbiorą świadectwa i dyplomy. Przy okazji pożegnania najstarszych wychowanków, w uroczystej scenerii świadectwa odbiorą także uczniowie młodszych klas, którzy zapracowali na wyróżnienie. Na koniec w zaciszu sal lekcyjnych odbędą się spotkania z wychowawcami.

Zanim jednak wakacyjna beztroska, warto pomyśleć o tym, co było i o tym, co będzie. W intencji całej społeczności szkolnej w miejscowym kościele odbędzie się okolicznościowa msza św. Podczas nabożeństwa, które rozpocznie się o godzinie 9:30, dziękować będziemy za ostatnie miesiące nauki, zdobytą wiedzę i zebrane doświadczenie wynikające z nowej, niełatwej dla wszystkich sytuacji oraz prosić o bezpieczne wakacje.

Mamy to! Hattrick Kacpra Kojacza z historii zakończony zdobyciem Warszawy! Uczeń Szkoły Podstawowej w Mójczy został Laureatem Finału Centralnego Ogólnopolskiego Konkursu  Historycznego „Losy żołnierza i dzieje oręża polskiego”. To zwieńczenie jego historycznych dokonań. Warto przypomnieć te osiągnięcia, bo one wymagały nie lada wysiłku. Aby sięgnąć gwiazd, trzeba systematycznej, często benedyktyńskiej pracy, narzucenia dodatkowych obowiązków, przerobienia mnóstwa testów, przeczytania multum książek oraz specjalistycznych historycznych publikacji. Ale po kolei...

W roku szkolnym 2019/2020 Kacper, jako uczeń klasy VI zdobył tytuł laureata Przedmiotowego Konkursu Historycznego, zapewniając sobie już wtedy wstęp do wybranej szkoły średniej. W następnym roku szkolnym 2020/2021, będąc w klasie VII, został wojewódzkim laureatem Ogólnopolskiego Konkursu Historycznego „Losy żołnierza i dzieje oręża polskiego w latach 972-1514. Od Cedyni do Orszy”. To ulubiona epoka historyczna Kacpra, gdyż zawierała treści dotyczące Polski Piastów i Jagiellonów. Drugie miejsce w etapie wojewódzkim zapewniało awans do Finału Centralnego w Warszawie. Niestety, z powodu pandemii koronawirusa ogólnopolskie starcie najlepszych z najlepszych zostało odwołane.

Kacper był już świadomy, ile nauki, intelektualnego wysiłku i dodatkowych godzin trzeba poświęcić, aby osiągnąć sukces. W klasie VI wspólnie z nauczycielem historii odbywali wielogodzinne zajęcia dodatkowe przygotowujące do pierwszego, drugiego i trzeciego etapu „olimpiady”. Przerabiali materiał nie tylko klasy V, ale także indywidualnie kolejne partie przewidziane programem klas VI, VII i VIII. Należało świetnie opanować zagadnienia z historii starożytnej, średniowiecznej, nowożytnej, z historii Polski oraz historii powszechnej - Europy i świata, aż do współczesności. W ferie zimowe odbywały się codzienne kilkugodzinne konsultacje, gdyż należało opanować także treści spoza podstawy programowej. A po feriach, aż do połowy marca, ciąg dalszy spotkań i konsultacji.

Jak wiadomo, trening czyni mistrza. Po pierwszym etapie Przedmiotowego Konkursu ze Starożytności i Średniowiecza Kacper znalazł się na drugim miejscu w województwie! Potem jak burza przeszedł  etap rejonowy, a na trzecim - wojewódzkim osiągnął ponad 80% z testu obejmującego wiadomości objęte programem klasy siódmej i ósmej oraz wykraczające poza podstawę. Wyprzedził wtedy kilkuset ósmoklasistów! Został laureatem jako szóstoklasista! Ewenement!

Podobnie mozolną pracę należało wykonać w ubiegłym roku szkolnym, przygotowując się do drugiego konkursu historycznego ”Losy żołnierza”. W kolejnych etapach: szkolnym, rejonowym i wojewódzkim, należało przekroczyć 80-procentową granicę, aby zdobywać kolejne szczeble zmagań. Kacper odniósł kolejny sukces! Tym razem został laureatem drugiego niezwykle prestiżowego konkursu historycznego ”Losy żołnierza”!

W bieżącym roku szkolnym 2021/2022, już jako uczeń klasy ósmej, powtórnie wszedł na historyczny „Olimp”. Niejeden na jego miejscu zapewne by zrezygnował. Powiedziałby: osiągnąłem już wszystko, co mogłem, nic nie muszę udowadniać, nie mam, o co walczyć. Epoka historyczna w tegorocznej odsłonie była bardzo wymagająca. To XVI i XVII wiek. A więc bitwy Rzeczpospolitej, pokoje, rozejmy, traktaty, straty i nabytki terytorialne. A przecież to nie wszystko!

Kacper miał prawo czuć się zmęczony, znużony, może nawet zniechęcony. Kuratorium Oświaty w Kielcach podobnie jak wszystkie inne w Polsce nie mogły zorganizować z powodu pandemii żadnej uroczystości wręczenia dyplomów wojewódzkim laureatom. Dyplomy przesyłano więc pocztą do szkół, a laureaci zostali pozbawieni uroczystych podziękowań,  publicznych gal, finałowych podsumowań  i niejako obdarci z należnego im splendoru. Dodatkowo pandemiczna wyrwa czyniła także poważne spustoszenie w mentalności uczniów i nie podnosiła u nich poziomu motywacji.

Może jednak do trzech razy sztuka? Może uda się zdobyć ten historyczny hattrick i przejść do historii szkoły jako trzykrotny laureat rok po roku? Kacper zaczął się bić z tego typu myślami i za namową Mamy oraz nauczyciela historii zgodził się znowu uczestniczyć w kolejnym konkursie, a tym samym podjąć nowe wyzwanie. Po raz trzeci należało się więc bardzo mocno zmobilizować, wykrzesać pokłady pozytywnej energii oraz intelektu i rzucić się w wir wytężonej nauki, kosztem swojego czasu wolnego.

Pewnie długo będzie pamiętał kolejne „maratony” - wielogodzinne konsultacje zdalnie i na żywo oraz „maglowany” wzdłuż i w szerz XVI i XVII wiek z historii Rzeczpospolitej, szczególnie przed drugim, a potem przed trzecim etapem. I znowu okazało się, że było warto! Uzyskać na tak trudnym teście 92% to wielkie osiągnięcie. To nie było jednak dzieło przypadku, tylko efekt tytanicznej pracy. Kacper, zostając Laureatem Wojewódzkim z tak doskonałym wynikiem, otworzył sobie drogę wraz z trzema innymi najlepszymi młodymi historykami z naszego regionu do Finału Centralnego w Warszawie. Tam spotkała się elita - 70 pasjonatów minionych wieków z 16 województw z całej Polski! Swoista „Liga Mistrzów” historyków!

W bieżącym roku odbywała się już XXVII edycja Konkursu, w którym wystartowało blisko 10 tysięcy uczniów z całej Polski, z ponad  700 szkół.   Organizatorami są  poszczególne Kuratoria Oświaty oraz Ministerstwo Edukacji Narodowej i Ministerstwo Obrony Narodowej. Etap centralny odbył się w dniach 9–11 czerwca 2022 r. Uczniowie pisali prace konkursowe przez dwa dni. Musieli wykazać się znajomością zagadnień z zakresu historii Polski w latach 1531- 1683 wykraczających poza podstawę programową szkoły podstawowej. Zagadnienia konkursowe dotyczyły historii powszechnej od XVI do końca XVII wieku oraz wiedzy dotyczącej oręża polskiego w tymże okresie, z uwzględnieniem znajomości broni i barwy, architektury obronnej, topografii wojskowej, heraldyki, sfragistyki, falerystyki, literatury, muzyki i pieśni oraz malarstwa historycznego.

Podczas pierwszego dnia rywalizacji konkursowej uczestnicy musieli wykazać się znajomością poszczególnych zagadnień:

• broń i barwa - znajomość polskich formacji wojskowych i uzbrojenia oraz wiedzą dotyczącą heraldyki,
• historia oręża polskiego w sztuce - umiejętność analizy tekstów źródłowych oraz ikonografii,
• geografia militarna - umiejętność analizy mapy historycznej i planu bitwy.

Konkurencje drugiego dnia to:

• zabytki i obiekty historyczne – uczestnicy musieli się wykazać znajomością zamków i innych umocnień obronnych, np. Jasna Góra, Kamieniec Podolski, Kudak, Smoleńsk, Zamość, Zamek Królewski w Warszawie, Zbaraż itd.
• eksponat muzealny – wymagano znajomości elementów uzbrojenia pozostającego w zbiorach Muzeum Wojska Polskiego. 

W trakcie etapu ogólnopolskiego uczestnicy nie tylko rywalizowali między sobą, ale  poszerzali także swoją wiedzę historyczną, zwiedzając warszawskie obiekty: Muzeum Wojska Polskiego, Grób Nieznanego Żołnierza, Salę Tradycji Dowództwa Garnizonu Warszawa oraz Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. Mieli również zaszczyt złożyć biało-czerwone kwiaty na płycie Grobu Nieznanego Żołnierza, czyli polskiej „Mogile Żołnierskich Mogił”. Jest to również bardzo silny akcent patriotyczny i wychowawczy dla wszystkich uczestników Finału Centralnego.

Trzeciego dnia w Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku odbyła się Gala Konkursu, podczas której zostały podane ostateczne wyniki. Wyłoniono pierwszą dziesiątkę - zwycięzców konkursu. Kacper, jak pozostali uczestnicy, został sklasyfikowany ex aequo na 11. miejscu i zdobył w ten sposób tytuł Laureata Finału Centralnego Ogólnopolskiego Konkursu Historycznego „Losy żołnierza i dzieje oręża polskiego 1531-1683. Od Obertyna do Wiednia”. W nagrodę otrzymał  dyplomy, książki historyczne oraz pamiątkowy medal ufundowany przez Kapitułę Orderu Virtuti Militari.                                                                                                  

Czy było warto? Na pewno tak. Kacper poznał i skonfrontował się z rówieśnikami z całej Polski. Został wreszcie uhonorowany, tak jak wszyscy uczestnicy tej pięknej przygody historycznej. W konkursie o tematyce historycznej i wojskowej godnie reprezentował swoją szkołę, której Patronem jest przecież żołnierz najwyższej rangi-generał Tadeusz Buk.  Wyniesiona wiedza i nabyte umiejętności to wielka inwestycja na najbliższy czas - nauki w szkole średniej. Cenne doświadczenia będą procentować, a pozytywne  wspomnienia zostaną w pamięci na długi, długi czas,  pewnie nawet na całe życie. Wspaniały sukcesy Kacper zawdzięcza pracowitości, pasji uczenia się historii, sumienności, ambicji i poświęceniu.    

Serdecznie gratulujemy Kacprowi - reprezentantowi Szkoły Podstawowej w Mójczy - dotychczasowych sukcesów i wejścia na historyczny „Olimp”, życząc  jednocześnie nowych wyzwań i spektakularnych osiągnięć w kolejnych latach edukacji.

Lew Tołstoj mawiał, że „szczęśliwe rodziny są do siebie podobne”. Jaki jest zatem przepis na szczęśliwą rodzinę? Prosty - miłość. To codzienny, bezinteresowny dar z siebie samego. Szczęśliwa rodzina to taka, w której wszyscy czują się dobrze, bezpiecznie, cieszą się sobą, potrafią spędzać ze sobą czas i w której wspólnie stawia się czoła przeciwnościom losu. W czerwcu - tuż po Dniu Matki i tuż przed Dniem Ojca, nadarzyła się dobra okazja, żeby podziękować za to, że ktoś po prostu jest. W roli głównej nasze niezawodne przedszkolaki. W roli widzów - wzruszeni rodzice.

W maju i czerwcu obchodzimy Międzynarodowy Dzień Rodzin oraz Dzień Matki, Dzień Dziecka i Dzień Ojca. To czas, w którym dużo rozważamy o najbliższych. Myślimy, jak im podziękować za to, że mają dla nas czas, że są blisko i służą nam pomocą, gdy tego potrzebujemy.

15 czerwca, w samo południe, w przedszkolne progi zawitali rodzice naszych kochanych przedszkolaków. Okazją do tego był występ dla mam i tatusiów, do którego dzieci przygotowywały się przez ostatnie tygodnie. Maluchy w piękny sposób przekazały zgromadzonym rodzicom pozytywne emocje, które widać było na ich uśmiechniętych buziach, a taniec, wiersze recytowane wspólne i solo oraz piosenki wykonane po polsku i po angielsku sprawiły, że w oczach dumnych rodziców widać było łezkę wzruszenia.

Oto kilka ujęć z występu naszych zdolnych pociech. Kochane mamy i drodzy tatusiowie, możecie być dumni ze swoich dzieci.

Chociaż były z nami zaledwie kilka miesięcy, zdążyły się zżyć z całą społecznością szkolną, stając się jej częścią. Dziś niejedna łza zakręciła się w oku, gdyż nastał czas pożegnania. Milanka i Nazar - dzieci z naszej "zeróweczki" wracają na Ukrainę. Z tej okazji był pyszny tort, pamiątkowe dyplomy, „pluszowi przyjaciele” w prezencie oraz życzenia. "Szczęśliwej drogi" i jak najlepszych wspomnień związanych z pobytem w naszej szkole. My Was zawsze będziemy pamiętać.

Jedną z najważniejszych rzeczy dla każdego człowieka jest posiadanie bezpiecznego domu. Niestety, nasi sąsiedzi zza wschodniej granicy od blisko czterech miesięcy schronienia muszą szukać na obczyźnie. Los sprawił, że Milanka i Nazarek trafili pod nasze skrzydła.

- Pokochaliśmy Was od pierwszego dnia. Cieszymy się, że chociaż w niewielkim stopniu mogliśmy sprawić, abyście czuły się wśród nas bezpiecznie, były uśmiechnięte, wesołe i spokojne. Mamy nadzieję, że w swoim kraju znajdziecie spokój, a słońce na Ukrainie znowu pięknie zaświeci i otoczy swoim ciepłem - przyznała Marta Puchała, dyrektor naszej szkoły. - Z niecierpliwością i nadzieją czekamy na wieści od Was. Z przyjemnością usłyszymy o Waszych sukcesach - dodała.